skróparar...!

Þeir sem ekki mættu í laufabrauðsútskurðinn fyrr í mánuðinum voru:

Ragnheiður Hlíf
Atli Már
Björn Óðinn
Eyrún
Magga
Siggi

Þau einu sem hafa löggilda afsökun voru þau þrjú síðastnefndu, því þau eru öll hinumegin á hnettinum og áttu ekki "heiman"gengt.
Hin verða öll úthrópuð hér þegar heilinn [minn] kemst aftur í notkun eftir jólafrí.

Er einhver sem ég þekki á leið til Dalvíkur fyrir jólin? Frá Höfuðborgarsvæðinu? Ef svo er, þá má sá hinn sami (eða sú hin sama) gjarnan hafa samband við mig, svo hann/hún geti gert mér greiða (og glaðst yfir því í hjarta sér).

Því það er svo jóló.

Ilmur af jólum...

Á morgun verður laufabrauðsútskurður í Holtsbúðinni!!
Þrátt fyrir að annað höfuð ættarinnar sé erlendis að sóla sig og dansa samba, þá reikna ég fastlega með að þær móðir mín og Guðný frænka (eða Herdís?) muni halda uppi hraða og afli í útflatningu og steikingu.

Þá verðum við hin bara að standa okkur í útskurðinum.

Og þeir sem skrópa í útskurðinn án þess að framvísa löggildri og góðri afsökun í dróttkvæðum hætti * verða nafngreindir og úthrópaðir hér á síðunni.

* við nánari íhugun hefur verið ákveðið að taka einnig við löggildum og góðum afsökunum í formi limra, ferskeytlna og allra hátta sem Eddukvæðin hin rammíslensku (líkt og laufabrauðið) bjóða upp á.

miðvikudagstuð...

Var í heimsókn hjá frænku minni í fyrrakvöld, sem er kannski ekki í frásögur færandi þar sem ég á nokkrar af því taginu, en það sem bar á góma var nokkuð merkilegt.

Hún er þrítug eins og ég (plús 6 mán.), einhleyp og barnlaus (eins og ég líka), og fær að heyra það ansi oft í vinnunni hvað hún sé heppin, hún hafi nú bara fyrir sér einni að sjá, og hvað það hljóti að vera mikill munur (= ódýrt) að vera bara einn munnur að metta og hvenær hún ætli nú að fara að koma með barn. Sem betur fer virðist það nú bara vera ein samstarfskona hennar sem lætur dæluna ganga um þessi mál, en það sem samt einni of mikið. Þetta eru óskaplega vanhugsaðar athugasemdir, vegna þess að :

a) Af kostnaði við að halda heimili þá eru matarinnkaup langt frá því stærsti hlutinn. Sérstaklega ef maður kæmist upp með það að versla bara fyrir einn og þyrfti aldrei að henda mat. Langstærsti hluti launanna fer í húsnæðið, og það fær maður ekki á helmingsafslætti bara af því að maður er einn og með einar tekjur. Aðrir kostnaðarliðir sem ánægjulegt væri að geta deilt með öðrum eru húsgögn, nettenging, fastagjald síma, tölva, og jafnvel sjónvarp. Þetta fær maður heldur ekki á helmingsafslætti ef maður hefur bara einar tekjur til að greiða af.

b) Kostnaður við það að eignast barn er bara ansi stór biti fyrir heimili sem hefur ekki nema einar tekjur (og jafnvel fyrir þau heimili sem hafa tvennar). Matarkostnaðurinn rýkur kannski ekki upp úr öllu valdi við það eitt nema kaupa þurfi sérfæði ofaní barnið. Húsnæðiskostnaður þarf ekki að aukast heldur, allavega ekki fyrst um sinn. En maður minn, allt hitt! Bleyjupakkar! Barnarúm! Barnaföt! Grindur fyrir stiga! Dagmamma! Barnavagn! Jafnvel bíll, nema viðkomandi treysti sér með reglulegu millibili til að bera barn framan á sér og 2-3 troðfulla poka af matvörum í höndunum. Og þann bíl þarf þá að tryggja, fylla reglulega af eldsneyti og mæta ófyrirséðum viðgerðum.

Það er líka alveg merkilegt hvað sumum finnst miklu muna ef þau eru tvö, þá kosti svo og svo mikið fyrir þau saman að fara út að borða eða í bíó eða í Bláa Lónið, vs. ef viðkomandi er bara einn þá kosti það helmingi minna. Þetta fólk virðist gleyma því að hlutfallslega er verðið nákvæmlega það sama; ein manneskja = einar tekjur = einfalt verð.


Þannig að, ef þið sem hafið bara einn munn að metta mætið athugasemdum á borð við hversu gott það hljóti að vera, verið þá snögg að benda viðkomandi á hversu mikill munur það sé líka að fá að sjá um greiðslu skulda og reksturs heimilis af einum tekjum.
Ef einhver er spyr hvort það sé ekki kominn tími á barn (hvort sem þú ert karl- eða kvenkyns), þá er hægt að segjast vera að safna fyrir tæknifrjóvgun, að ásættanleg leigumóðir hafi ekki fundist eða að gott genamengi sé ekki á hverju strái. Eða að maður sé hreinlega ófrjór sökum sjúkdóms/slyss/fæðingargalla. Því hvað kemur það öðru fólki við af hverju ekkert barn sé komið eða á dagskrá?

að dreyma tölur

Veit einhver hvað það þýðir að dreyma tölur / upphæðir?
Sá fróðleiksmaður (eða -kona) er þá vinsamlegast beðin(n) um að gefa sig fram.

Um helgina dreymdi mig nokkra ósköp furðulega drauma, en þó stóð upp úr einn draumur þar sem einhver hafði látið flytja dágóða upphæð af bankareikningi annars yfir á bankareikning einhvers fyrirtækis (hvers nafn var skammstafað með 4-5 gráum stöfum, feitletruðum) og þaðan yfir á sinn eigin reikning. Upphaflegi eigandi fjárupphæðarinnar þurfti því að taka stórt lán til að geta mætt útgjöldum sínum, og var ekki sáttur.
Til að gera langa sögu stutta og sleppa öllum tilfinningalegum hræringum (sem og hvaða leikarar léku þetta fólk í draumnum) þá eru tölurnar sem máli skipta, eftirfarandi:

Upphæðin sem stolið var : 1200000(0)
Upphæðin sem bankalánið nam : 1.183.000 (eða 11.830.000*)
Mánaðarleg afborgun af láninu : 135 þús.

* Stolna upphæðin var ansi há (fyrir meðalmanninn, en hljómaði þó í hjarta mér nær 60 milljónum en "aumingjalegum" 12), og því tel ég 12 milljónir vera mun líklegri en 1,2. Þar sem sú upphæð birtist mér þannig að fyrst kom 12 og svo runa af núllum í kjölfarið, þá get ég ekki svarið fyrir hversu mörg þau voru. Bankalánið, sem var næstum jafn hátt og stolna upphæðin, birtist hinsvegar á afar skilmerkilegan hátt með punktum á réttum stöðum (sjá að ofan). En hafi stolna upphæðin verið 12 milljónir þá hlýtur (sjón)minni mitt að hafa eitthvað brenglast og fyrsti punkturinn á eftir báðum 1-unum í staðinn fyrir að vera á milli þeirra.
Mánaðarlega útborgunin var hinsvegar sögð [eitthvað meira] upphátt [en hinar] og því birtist hún einungis sem 3ja stafa tala með "þús." fyrir aftan.

Og spurning vikunnar er : Veit einhver hvað þetta þýðir?