Stysta persónuleikapróf í heimi, en merkilega nákvæmt!

Your Personality Profile

You are elegant, withdrawn, and brilliant. Your mind is a weapon, able to solve any puzzle. You are also great at poking holes in arguments and common beliefs. For you, comfort and calm are very important. You tend to thrive on your own and shrug off most affection. You prefer to protect your emotions and stay strong.

The World's Shortest Personality Test

Fyrsti dagur Góu / Konudagurinn

Grimmur skyldi Góudagurinn fyrsti,
annar og sá þriðji,
og þá mun vel vora.
Sögðu forfeðurnir. Ergo; ömurlegt vor framundan ef marka má veðrið í dag.

Merkilegt hvað bætiefnaskortur getur haft mikið að segja. Í dag var ég á fundi með fólki sem ég hef ekki hitt í mánuð eða svo, en fundaði töluvert með í janúar. Ég fann ekki fyrir því að þetta fólk hefði eitthvað breyst síðan þá, en munurinn á mér! Drottinn minn! Í janúar hafði ég þjáðst af járnskorti í að minnsta kosti 3 mánuði (nokkuð sem ég uppgötvaði síðustu mánaðarmót eða svo) og ég var svo rugluð og ringluð að það hálfa væri nóg. Ég var svo innilega ekki á sömu bylgjulengd og þau hvað hugstreymi og andlegt atgervi varðar að það var nánast orðið absúrd. Það versta (eða besta) var að ég fann mjög svo greinilega fyrir þessu og átti í þónokkrum vandræðum með að halda aftur af mér svo ég væri ekki endalaust að lýsa yfir áliti og hugmyndum sem voru yfirleitt bara lengst úti á túni. En í dag hef ég stundað járninntöku í nokkrar vikur (þrjár, eða svo) og ég er bara orðin eðlileg á ný. Allavega samfélagshæf.

Til hamingju, Ísland !

Silvía Nótt sigurvegari kvöldsins. Mikið verður nú gaman í maí.

Mér finnst að við ættum strax að fara að plana framlag okkar að ári, eitthvað fyrirfram skipulagt þema og ákveða flytjendur. Svona forkeppni er ekkert sniðug nema lögin þar eigi sér einhvern einasta möguleika í Evrósýn, og það fannst mér bara ekki eiga við nema um í mesta lagi 4 lög af þessum sem komust í undanúrslitin í ár. ! Hin voru ýmist; sæmileg dægurlög sem hefðu ekki náð langt á alþjóðavísu því þau voru ekkert grípandi við fyrstu (eða aðra) hlustun og það bara virkar ekki þegar höfða á til fólks sem hefur eitthvað annað móðurmál en ensku/íslensku; eða bara eiginlega leiðinlega löng og einhæf lög.
En þetta hinsvegar, það að skipuleggja þemað og flytjendur gæti verið eitthvað sem þjóðin gæti sameinast í. Sviss setti bara saman hljómsveit úr allra þjóða kvikindum til að syngja sitt lag, af hverju ættum við ekki að gera slíkt hið sama? Ekki endilega úr allra þjóða kv., en einhverja 5-7 manna grúppu (með "p"-um, ekki "b") sem gæti flutt lagið sem samið var í þeim stíl sem þjóðin ákvað.

Mér finnst til dæmis að við ættum að senda sveit í Rammstein-stíl sem syngi eingöngu á íslensku.

Blindur er bóklaus maður

Í dag fékk ég heimsendar og afhentar bækurnar sem ég pantaði á Amazon.com. Þær eru:
The Illustrator's Bible [fann ekki góða mynd]
Sacré Blues - an unsentimental journey through Québec
og síðast en ekki síst,
Clive Barker: Visions of Heaven and Hell
Ég hlakka mikið til að setjast niður og lesa/skoða.

fyrir brosvöðvana

Jói keypti sér nýjan riffil og ákvað að fara á bjarndýrsveiðar til að reyna gripinn.
Hann fór til Alaska og til að gera langa sögu stutta, sá hann þar lítinn brúnan björn og skaut hann. Hann var varla kominn að bráðinni þegar hann fann þunga krumlu á öxlinni á sér, og þegar hann sneri sér við sá hann stóran svartan björn. Svarti björninn sagði: "Þetta voru mjög slæm mistök hjá þér, björninn sem þú skaust var frændi minn. Nú eru tveir kostir í stöðunni. Annaðhvort lem ég þig til dauða, eða ég nota þig til að ...sinna þörfum mínum." Eftir nokkra umhugsun ákvað Jói að samþykkja hið síðarnefnda, og svarti björnin tók til við að hjakkast á honum.
Jafnvel þótt hann væri aumur í 2 vikur náði Jói sér furðu vel og lofaði sjálfum sér að ná fram hefndum. Hann fór aðra ferð til Alaska þar sem hann fann svarta björninn og skaut hann til bana. Tveim mínútum síðar var bankað í öxlina á honum. Í þetta skipti var það risavaxinn skógarbjörn sem stóð við hliðina á honum. Skógarbjörninn sagði: "Þetta voru slæm mistök, Jói. Þetta var frændi minn og núna hefurðu tvo valmöguleika. Annaðhvort lem ég þig til dauða eða við stundum gróft kynlíf."
Aftur hugsaði Jói sig um og ákvað að það væri betra að vera samvinnufús frekar en að vera barinn til dauða. Hann lifði það af en það tók hann þónokkra mánuði að ná sér í þetta skipti. Nú var Jói gersamlega brjálaður, þannig að hann fór aftur til Alaska, fann skógarbjörninn og gjörsamlega dældi í hann blýinu. Hann fann sælutilfinningu hríslast um sig og taldi sig nú hafa náð fram hefndum, en hann var ekki kominn langt þegar bankað var enn einu sinni í öxlina á honum. Hann sneri sér við og sá risastóran ísbjörn fyrir aftan sig. Ísbjörninn leit á hann og sagði: "Viðurkenndu það, Jói... þú kemur ekki hingað til að veiða, er það?"

pirr pirr

Ég missti mig svolíðið fyrr í kvöld í gagnrýni á annað fólk sem mér þótti vera með einhverja "holier than thou"-takta. Kannski ég haldi því bara áfram. Gagnrýninni altso.
Ég þoli t.d. ekki þegar fólk heimfærir eigin upplifun eða hegðun eða annað persónulegt yfir á mig. Einhverntíman var vinkona að útskýra fyrir mér hvað sér þætti gott (fyrir sálina) að fara á AA-fundi og lauk ræðunni með því að klykkja út úr sér: "Það er áreiðanlega svona svipað og fyrir þig að fara á fundi hjá Ásatrúarfélaginu." "Nei," hreytti ég út úr mér, "þangað fer ég til að hitta kunningja og spjalla, ekki fyrir einhverja andlega upplifun!" Þess má geta að þessi vinkona hefur aldrei komið á blót eða opið hús hjá Ásatrúarfélaginu að mér vitandi, og því ekki í neinni aðstöðu til áætla neitt um almenna stemningu á slíkum samkomum. Fyrir nokkrum vikum var ég í skírnarveislu þar sem "gervi"neglur annarar vinkonu minnar bárust í tal. Reyndar eru þetta hennar neglur að mestu, en styrktar til muna með þykku geli. Gæði þeirra sagði hún m.a. fólgin því að svona þykkar væru þær svo mjúkar viðkomu og hentuðu t.d. vel til bakklórs. Óstyrktar væru neglurnar á henni, og líkast til mér líka, svo hvassar viðkomu. Þess má geta að mínar eigin neglur eru mun þykkari/sterkari en hennar, en það gat hún kannski ekki vitað svona í óspurðum fréttum. Mig langaði hinsvegar mest til að segja eitthvað í þessa áttina: "Já, er það? Ég hef bara ekki tekið eftir að mínar neglur væru neitt sérlega hvassar, en þú hlýtur að vera með allar svona staðreyndir á hreinu."
Mér finnast svona atvik sambærileg því ef ég færi að heimfæra erfiðleika mína í hinu og þessu upp á alla aðra; "Ég á svo erfitt með að byrja á stóru verkefni, en það átt þú nú áreiðanlega líka!" Og ég veit ekki alveg hvað mér finnst um þetta [orð óskast], stundum finnst mér þetta svo mikil yfir-þig-hafin hegðun, þó ég reikni ekki með að þetta sé illa meint.
Líklegast er fólk að réttlæta eigin veikleika, hegðun eða ókosti með því að fullyrða að viðmælandinn sé eins, áður en hann fær tækifæri til að setja neikvætt formerki við þann veikleika/ókost í huganum.

Sokkar eru ekki allir þar sem þeir eru séðir

Uppáhaldsflíkin mín þessa dagana eru ökklahlífar. Hvítar og úr ull, prjónaðar af ömmu minni í "denn". Þær halda hita á ökklunum á mér og eru ósköp notalegar. Það sem gerir þessar ökklahlífar sérstakar er að þær eru nú í sínu (fyrsta) framhaldslífi. Upprunalega voru þær efri partur (legg-partur) á ullarhosum sem ég gekk í sundur á tá og hæl nokkrum sinnum, en sem var alltaf skeytt saman aftur. Þegar sú stund rann upp að ekki þótti taka því að hefja enn eina björgunaraðgerðina, tók móðir mín sig til og aflimaði fót af legg hosanna (og gekk frá endum svo ekki myndi leggjunum blæða/rakna út) svo nú eru þetta ökklahlífar. Þegar lífi þeirra sem ökklahlífa lýkur er rétt möguleiki að þær geti átt sér framhaldslíf sem úlnliðshlífar, hver veit?

Lesið upp úr jólagjöfunum :

Úr bókinni 101 rappe svar til kvinder

Han: "Hej, jag hedder Dan, du må hellere huske det, for du kommer til at skrige det hele natten."
Du: "Dan, du har åbenbart fået at vide, at du bare skal være dig self. Det var et rigtig dårligt råd."
--------
Når dur bliver forfremmet, og mænd kommer med hentydninger til, at du har bollet dig til tops, siger du:
"Men så er det jo bare mit held, at du er så ligegyldig her i firmaet, at jag ikke behøvede at knalde med dig!
--------
Når du får e-mails, der truer dig med død og ødelæggelse, hvis du ikke straks sprøjter den videre ud i cyberspace, svarer du til afsender:
"Det var pænt af dig at sende mig det her kædebrev. For at vise min begejstring kvitterer jeg lige med en virus. Der sku' også være nok til alle de andre på din adresseliste. Værsgo!"
eller
"Lone (eller hvad du nu hedder) er ikke længere at finde på denne mail-adresse. Hun sendte ikke din mail videre til alle, hun kender, fandt derfor aldrig kærligheden, lykken eller meningen med livet. Hun døde pludselig - alene og uden håb for femtiden. Og det er så din skyld ..."